تب خال

تبخال دهانی چیست؟

تبخال دهانی نوعی عفونت ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است که ناحیه دهان شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تاول‌های کوچک (زخم‌های سرد) در قسمت‌هایی که به عنوان شیوع شناخته می‌شوند، روی لب‌ها و اطراف آنها ایجاد می‌شوند. اولین شیوع شما ممکن است ظرف یک یا دو هفته پس از ابتلا به HSV رخ دهد. یا ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد رخ ندهد. بنابراین، ممکن است به عفونت تبخال دهانی مبتلا باشید و مدتی متوجه آن نشوید.

اطلاع از ابتلا به تبخال دهانی ممکن است نگران کننده باشد. به این دلیل است که مردم اغلب تصور می‌کنند "تبخال" یک عفونت مقاربتی (STI) است. اما در حالی که می‌توانید از طریق تماس جنسی به تبخال دهانی مبتلا شوید، اغلب از طریق تماس غیرجنسی (مانند زمانی که یک بزرگسال مبتلا به تبخال، کودکی را می‌بوسد) منتقل می‌شود. همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که بیماری‌های مقاربتی به طور کلی شایع هستند و به راحتی پخش می‌شوند. بنابراین، چه تبخال دهانی داشته باشید، چه تبخال تناسلی یا هر نوع STI، شما تنها نیستید و تشخیص شما چیزی در مورد شخصیت شما به عنوان یک فرد نمی‌گوید.

نام‌های دیگر تبخال دهانی (که به صورت "AWR-uhl" "HER-peez" تلفظ می‌شود) عبارتند از:

تبخال دهانی-صورتی.

تبخال لبی.

علائم و نشانه‌های تبخال دهانی چیست؟

تبخال شایع‌ترین علامت عفونت تبخال دهانی است. تبخال‌ها معمولاً روی یا اطراف لب‌ها، به خصوص در امتداد لبه بیرونی جایی که لب به پوست کناری خود می‌رسد، ایجاد می‌شوند. اما می‌توانند روی گونه‌ها، چانه یا بینی نیز ایجاد شوند. وقتی برای اولین بار به HSV (عفونت اولیه) آلوده می‌شوید، ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشید. این علائم عبارتند از:

تب.

تورم غدد لنفاوی در گردن.

گلودرد.

قرمزی و تورم در گلو.

زخم‌هایی در امتداد پشت گلو.

زخم‌های دردناک در داخل دهان، از جمله روی لثه‌ها، زبان و سقف دهان (کام).

بعضی از افراد آلوده می‌شوند اما علائمی ندارند (بدون علامت). بنابراین، ممکن است مدتی HSV را حمل کنید و تا زمانی که اولین تبخال شما ظاهر نشود، متوجه آن نشوید.

پس از رفع عفونت اولیه (علامت‌دار یا بدون علامت)، HSV در سلول‌های عصبی سر شما خفته می‌ماند. شما حتی متوجه وجود ویروس نخواهید شد. مردم اغلب می‌گویند که ویروس "خواب" است. این به این دلیل است که معمولاً برای مدت طولانی هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. اما هر از گاهی، ویروس "بیدار می‌شود". وقتی این کار را انجام می‌دهد، باعث شیوع تبخال می‌شود.

شیوع تبخال معمولاً شامل مجموعه‌ای از تاول‌های کوچک است که در همان ناحیه عمومی عفونت اولیه تشکیل می‌شوند. ممکن است قبل از ظاهر شدن تبخال، احساس سوزن سوزن شدن، بی‌حسی، خارش یا درد روی لب یا پوست اطراف آن داشته باشید. ارائه دهندگان خدمات درمانی این مرحله را مرحله پیش‌درآمد (prodromal) (تلفظ "proh-DROH-mul") می‌نامند. مرحله پیش‌درآمد یک علامت هشدار دهنده است که تبخال در شرف تشکیل است.

افرادی که دچار نقص ایمنی هستند ممکن است شیوع شدیدتری از تبخال دهانی، از جمله زخم‌های دردناک داخل دهان یا گلو، داشته باشند.

تبخال دهانی چه شکلی است؟

با شیوع تبخال دهانی، متوجه تاول‌های پر از مایع روی صورت خود، معمولاً روی لب‌ها یا نزدیک دهان خود خواهید شد. تاول‌ها مانند برآمدگی‌های کوچک به نظر می‌رسند و پوست اطراف آنها ممکن است تغییر رنگ داده، متورم و دردناک باشد.

پس از چند روز، تاول‌ها باز می‌شوند و مایعی شفاف یا کمی زرد رنگ از آنها خارج می‌شود. یک روز یا بیشتر بعد، ترشح زخم‌ها متوقف می‌شود و پوسته‌ای به رنگ قهوه‌ای طلایی روی زخم‌ها تشکیل می‌شود. پوسته ممکن است گاهی اوقات ترک بخورد یا خونریزی کند. ظرف حدود دو هفته از شروع شیوع، پوسته می‌افتد. پوست زیر آن ممکن است برای چند روز کمی صورتی یا قرمز به نظر برسد تا زمانی که به طور کامل بهبود یابد.

چه چیزی باعث تبخال دهانی می‌شود؟

تبخال دهانی یک عفونت ویروسی است و ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ویروس مسئول آن است. دو نوع HSV (HSV-1 و HSV-2) وجود دارد. هر دو نوع می‌توانند باعث تبخال دهانی شوند، اما HSV-1 در بیشتر موارد باعث ایجاد تبخال می‌شود.

چگونه به تبخال دهانی مبتلا می‌شوید؟

هنگامی که ناحیه دهان شما با پوست یا بزاق آلوده شخص دیگری (حتی بدون هیچ گونه علائم یا ضایعات قابل مشاهده) یا یک شیء مشترک تماس پیدا کند، به تبخال دهانی مبتلا می‌شوید. این ممکن است زمانی رخ دهد که:

کسی را که تبخال دارد ببوسید.

شیئی مانند فنجان، قاشق/چنگال یا بالم لب را با کسی که تبخال دارد به اشتراک بگذارید.

با کسی که تبخال تناسلی دارد رابطه جنسی دهانی برقرار کنید (HSV در ناحیه تناسلی می‌تواند به ناحیه دهان گسترش یابد).

عفونت‌های تبخال دهانی در افراد در هر سنی رخ می‌دهد، اما وقوع آنها در دوران کودکی رایج است. دلیل این امر این است که تبخال دهانی از طریق تماس با بزرگسالان به کودکان منتقل می‌شود - مثلاً اگر یک بزرگسال مبتلا به تبخال، لب‌های کودک را بمکد یا از فنجان خود با او استفاده کند.

آیا تبخال دهانی مسری است؟

بله. تبخال دهانی بسیار مسری است. دلیل این امر این است که ویروس عامل آن (HSV) به راحتی از طریق تماس پوست به پوست و بزاق منتقل می‌شود.

عوارض این بیماری چیست؟

عفونت‌های تبخال دهانی گاهی اوقات می‌توانند منجر به عوارض جدی، از جمله عفونت‌های HSV در موارد زیر شوند:

چشم‌های شما (تبخال چشمی).

مغز شما یا غشاهای پوشاننده مغز و نخاع شما (آنسفالیت HSV، مننژیت یا مننگوآنسفالیت).

پوست در جاهای دیگر بدن شما، مانند انگشتان شما (زائده هرپسی).

اگر درماتیت آتوپیک دارید، تبخال دهانی می‌تواند منجر به عفونتی به نام اگزما هرپتیکوم شود. این زمانی است که ویروس از ناحیه دهان شما (یا ناحیه دهان شخص دیگری) به بخشی از پوست شما که درماتیت آتوپیک روی آن تأثیر می‌گذارد، پخش می‌شود. از آنجا که در پوست شما شکاف‌هایی وجود دارد، ورود و گسترش HSV آسان است.

این مشکلات می‌توانند با عفونت اولیه یا بعداً زمانی که HSV دوباره فعال می‌شود، رخ دهند.

پزشکان چگونه تبخال دهانی را تشخیص می‌دهند؟

پزشکان عفونت‌های تبخال دهانی را از طریق معاینه فیزیکی و آزمایش تشخیص می‌دهند. در طول معاینه، پزشک ناحیه دهان شما را ارزیابی می‌کند و از شما می‌پرسد که چه چیزی را مشاهده کرده‌اید. آنها ممکن است به راحتی زخم‌های سرد یا سایر علائم تبخال دهانی را تشخیص دهند.

پزشک شما ممکن است نمونه‌ای از مایع زخم‌های سرد شما را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. این می‌تواند عفونت HSV را تأیید یا رد کند و در صورت ابتلا به نقص ایمنی بیشتر انجام می‌شود.

اگر شیوع فعال بیماری ندارید اما می‌خواهید بدانید که آیا HSV دارید یا خیر، پزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای بررسی آنتی‌بادی‌های علیه HSV-1 یا HSV-2 تجویز کند. اگر در خون خود آنتی‌بادی دارید، به این معنی است که در گذشته به عفونت اولیه HSV مبتلا شده‌اید و ممکن است ویروس در آینده دوباره فعال شود.

درمان تبخال دهانی چیست؟

هیچ درمانی برای تبخال دهانی وجود ندارد. اما داروهای ضد ویروسی بخش اصلی درمان هستند.

در مورد داروهای ضد ویروسی، گزینه‌های موجود عبارتند از:

داروهای موضعی. اینها کرم‌هایی هستند که روی ناحیه آسیب دیده اعمال می‌شوند. می‌توانید برخی را بدون نسخه تهیه کنید، در حالی که برخی دیگر نیاز به نسخه دارند.

داروهای خوراکی. اینها داروهایی هستند که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند. آنها نیاز به نسخه دارند. پزشک شما ممکن است برای یک بار شیوع، داروهای ضد ویروسی خوراکی تجویز کند. به این روش، درمان اپیزودیک گفته می‌شود. این روش، خطر شیوع‌های بعدی را کاهش نمی‌دهد یا شدت آنها را کمتر نمی‌کند. اگر به طور مکرر یا شدید دچار تبخال دهانی می‌شوید، پزشک شما ممکن است داروهای ضد ویروسی را برای مصرف روزانه شما تجویز کند. به این روش، درمان سرکوبگر مزمن گفته می‌شود. درمان مزمن ممکن است تعداد دفعات شیوع تبخال دهانی را کاهش دهد و شدت آن را کمتر کند.

علاوه بر داروهای ضد ویروسی، می‌توانید بدون نسخه، داروهای بی‌حس کننده موضعی دریافت کنید. اینها کرم‌ها یا ژل‌هایی هستند که روی ناحیه آسیب دیده اعمال می‌کنید و پوست شما را بی‌حس می‌کنند. آنها یک درمان سریع و موقت برای درد یا ناراحتی هستند، اما بر شدت یا مدت زمان شیوع آن تأثیری ندارند.

چگونه به سرعت از شر تبخال دهانی خلاص شویم

داروهای ضد ویروسی می‌توانند باعث شوند که شیوع تبخال دهانی سریع‌تر از بین برود. این داروها زمانی بیشترین فایده را دارند که آنها را در ۴۸ ساعت اول تشکیل تبخال مصرف کنید. به محض اینکه متوجه سوزش یا خارش آشکار روی لب یا پوست اطراف آن شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. آنها می‌توانند به شما در دریافت سریع درمان کمک کنند.

اگر تبخال دهانی داشته باشم چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟

تبخال دهانی هر کسی را کمی متفاوت تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی افراد مکرراً تبخال دهانی می‌زنند، در حالی که برخی دیگر به ندرت آن را تجربه می‌کنند. به طور کلی، اکثر افراد با افزایش سن کمتر دچار تبخال می‌شوند. اما ممکن است متوجه شوید که عوامل خاصی باعث شیوع تبخال می‌شوند - مانند بیماری یا استرس زیاد.

صرف نظر از وضعیت شما، یک ارائه دهنده خدمات درمانی می‌تواند بهترین درمان را برای شما توصیه کند. ارائه دهنده شما همچنین می‌تواند توضیح دهد که چه عوارضی ممکن است از تبخال دهانی ایجاد شود و به شما در مدیریت خطر کمک کند.

پیشگیری

آیا می‌توان از تبخال دهانی پیشگیری کرد؟ HSV به راحتی بین افراد پخش می‌شود، بنابراین همیشه نمی‌توان از عفونت تبخال دهانی جلوگیری کرد. اما می‌توانید با موارد زیر خطر ابتلا را کاهش دهید:

به اشتراک نگذاشتن هر چیزی که با دهان شخص دیگری تماس پیدا می‌کند، از جمله ظروف آشپزخانه یا بالم لب. این یک قانون خوب است که چه کسی تبخال داشته باشد چه نداشته باشد، باید رعایت شود. بسیاری از میکروب‌های رایج به راحتی از طریق بزاق پخش می‌شوند و می‌توانند شما را بیمار کنند.

نبوسیدن کسی که تبخال دهانی دارد.

اجتناب از تماس دهانی به تناسلی با کسی که تبخال تناسلی دارد. همچنین مهم است که از تماس تناسلی به تناسلی یا سایر تماس‌های پوستی برای جلوگیری از ابتلا به تبخال تناسلی یا سایر عفونت‌های HSV خودداری کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر تبخال دهانی دارید و هر یک از موارد زیر صادق است، با پزشک تماس بگیرید:

این اولین شیوع شماست.

علاوه بر تبخال دهانی، علائم دیگری از جمله زخم‌های داخل دهان یا تب دارید.

به درمان ضد ویروسی تجویزی علاقه‌مند هستید. شما یک بیماری زمینه‌ای (مانند HIV) دارید یا دارویی مصرف می‌کنید که سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می‌کند.

شما درماتیت آتوپیک دارید.

شما متوجه تغییراتی در ظاهر یا احساس ناحیه چشم خود می‌شوید (این می‌تواند نشانه تبخال چشمی باشد).

شیوع شدید است یا احساس می‌کنید که اغلب دچار شیوع می‌شوید.

آیا می‌توانید از طریق رابطه جنسی دهانی به تبخال مبتلا شوید؟

بله. رابطه جنسی دهانی می‌تواند تبخال (ویروس هرپس سیمپلکس) را به دو روش مختلف منتقل کند:

شما می‌توانید با انجام رابطه جنسی با کسی که تبخال تناسلی دارد به تبخال دهانی مبتلا شوید. HSV می‌تواند از ناحیه تناسلی شریک زندگی شما به ناحیه دهان شما منتقل شود و به شما تبخال دهانی بدهد.

اگر کسی که تبخال دهانی دارد با شما رابطه جنسی دهانی انجام دهد، می‌توانید به تبخال تناسلی مبتلا شوید. این بدان معناست که تبخال دهانی می‌تواند باعث تبخال تناسلی شود.

اگر شریک زندگی شما تبخال دهانی دارد، باید از هرگونه تماس با ناحیه دهان او تا زمان بهبودی کامل زخم‌ها خودداری کنید. اگر شریک زندگی شما تبخال تناسلی دارد، باید از هرگونه تماس با ناحیه تناسلی او تا زمان بهبودی کامل زخم‌ها خودداری کنید.

محافظت‌هایی مانند کاندوم و محافظ دهان می‌توانند انتشار HSV را دشوارتر کنند، اما آنها به طور کامل شما را از عفونت‌های تبخال تناسلی یا دهانی محافظت نمی‌کنند. با این حال، آنها برای کاهش خطر ابتلا به سایر عفونت‌های مقاربتی حیاتی هستند.

آیا تبخال دهانی یک بیماری مقاربتی است؟

تبخال دهانی گاهی اوقات یک عفونت مقاربتی (STI) است. به عنوان مثال، اگر با کسی که تبخال تناسلی دارد رابطه جنسی دهانی برقرار کنید، ممکن است به تبخال دهانی مبتلا شوید. اما تبخال دهانی اغلب از طریق تماس غیرجنسی منتقل می‌شود.